gastronomy
gastronomy

Γαστρονομία

Η Ζακυνθινή κουζίνα βασίζεται κυρίως στη Μεσογειακή κουζίνα, με κύριο χαρακτηριστικό την ευκολία και την απλότητα των συνταγών της. Τα τοπικά φαγητά έχουν βαθιά στο χρόνο τις ρίζες τους ενώ βασίζονται στο ελαιόλαδο, την ντομάτα, το σκόρδο, το λεμόνι, και τα αρωματικά χόρτα.

Η επίδραση της Ιταλικής κουζίνας είναι δεδομένη αφού για πολλά χρόνια τα Επτάνησα ήταν το σταυροδρόμι του Δυτικού και του Ανατολικού πολιτισμού. Τα ονόματα των συνταγών είναι βασικά ελληνικά, υπάρχουν όμως και αρκετές συνταγές με ιταλικά ονόματα.

Η επτανησιακή κουζίνα είναι στην ουσία μεσογειακή. Έχει ως κόσμημα το γλυκό παρθένο ελαιόλαδο, με έντονο σκόρδο και εμπιστεύεται περισσότερο τα αρωματικά χόρτα παρά τα καυτερά μπαχαρικά. Ακόμη και τα συνοδευτικά πιάτα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.

  Μερικές συνταγές έχουν ιταλικά ονόματα, ενώ υπάρχουν και εξευγενισμένα αστικά πιάτα όπως απλά χωριάτικα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι συνταγές καλού φαγητού, που έκαναν τους ανθρώπους γενιές και γενιές χαρούμενους και ικανοποιημένους, με δηκτικό χιούμορ και αστείρευτη διάθεση να γράφουν στίχους και νότες.

  Τα φαγητά στη Ζάκυνθο είναι αριθμητικά μάλλον λίγα, οι συνταγές τους δεν μεταβάλλονται ιδιαίτερα με το χρόνο, είναι πολύ νόστιμα αλλά μάλλον βαριά και πολύ σκορδάτα.

  Το ‘εθνικό’ πιάτο της Ζακύνθου, είναι η «σάρτσα», ένα νοστιμότατο φαγητό της κατσαρόλας, από κρέας βοδινό ή μοσχαρίσιο, με ντομάτα, ντόπιο λαδοτύρι και λίγη ρίγανη. Το Κουνέλι είναι ένα γνωστό και νόστιμο Ζακυνθινό φαγητό.

  Επίσης, φτιάχνουν ένα περίφημο φαγητό από μελιτζάνα, το «σκορδοστούμπι», που πλημμυρίζεται με σκόρδο και είναι πολύ νόστιμο.

Τοπικά Προϊόντα

Το τοπικό λαδοτύρι που αποκαλείται «ντόπιο», ένα πολύ πικάντικο τυρί από πρόβειο γάλα, το οποίο διατηρείται σε ελαιόλαδο μέσα σε πήλινα κιούπια. Είναι ιδιαίτερα απολαυστικό όταν τρώγεται φρέσκο, πριν το βάλουν στο λάδι.

Η μυζήθρα είναι πολύ καλό ντόπιο φρέσκο άσπρο τυρί, αλατισμένη ή ανάλατη. Η καλύτερη μυζήθρα γίνεται από γάλα κατσίκας. Η ανάλατη τρώγεται με ζάχαρη ή μέλι. Το αλάτισμα της μυζήθρας γίνεται με θαλασσινό αλάτι (αφράλα). Στη Ζάκυνθο φτιάχνουν πολύ καλή γραβιέρα και πρέτζα.

Το χοιρομέρι είναι παστό χοιρινό, στεγνωμένο στον ήλιο, που ετοιμάζουν το Πάσχα. Γίνεται από τα παχιά μέρη του χοιρινού (στήθος και σπάλα). Το χοιρομέρι είναι καρυκευμένο με σκόρδο, μαύρο πιπέρι και δάφνη.

Λαχανικά
Πρέπει να αναφερθεί ότι η Ζάκυνθος παράγει μερικά λαχανικά και φρούτα που δεν βρίσκονται γενικά σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Μεταξύ αυτών είναι το κραμπί, τα σέσκλα, τα πελώρια πλακουτσά γλυκά κρεμμύδια, γνωστά σαν «Μπελουσιώτικα», επειδή παράγονται στην περιοχή Μπελούσι, στο βόρειο-ανατολικό μέρος του νησιού.

Τα πεπόνια της Ζακύνθου είναι από τα πιο γλυκά της Ελλάδος και εξάγονται σε μεγάλες ποσότητες στην ηπειρωτική Ελλάδα. Προσπάθειες που έγιναν σε άλλες περιοχές της χώρας για την καλλιέργεια αυτών των πεπονιών, ιδίως απέναντι στην Πελοπόννησο, δεν πέτυχαν. Τα ζακυνθινά πεπόνια πιάνουν πάντα τις ψηλότερες τιμές στην αγορά της Αθήνας.

Η Ζάκυνθος καλλιεργεί μικρές αγριοφράουλες που έχουν θαυμάσιο άρωμα και εξαίρετη γεύση. Αυτές οι φράουλες ωριμάζουν νωρίς την άνοιξη.

Κρασί
Η Ζάκυνθος κατέχει μια ειδική θέση στα χρονικά της ελληνικής αμπελουργίας, εφόσον μία παλαιότερη μαρτυρία που βρίσκεται σε ένα στιχούργημα του 1601, μνημονεύει τριάντα τέσσερις ποικιλίες που καλλιεργούνταν τότε. 

Μερικές εξ αυτών είναι: Κοζανίτης, Μυγδάλι, Φλέρι, Ροζακιά, Χλώρα, Μορωνίτης, Παύλος, Ρομπόλα, Αητονύχι, Μοσχάτο, Κατζακούλιας, Κακοτρύγι, Βοϊδομάτης, Λιανορρόϊδι, Γουστουλίδι, Αυγουστιάτης, Σκυλοπνίχτης και πολλών άλλων.

Το 1904 ο Ludwig Salvator, κατέγραψε περισσότερες από 80 ποικιλίες στο μνημειώδες έργο του για τη Ζάκυνθο, οι οποίες έχουν περισσότερες από μία χρωματικές παραλλαγές.

Πιο αξιομνημόνευτο μεταξύ των κρασιών είναι το φημισμένο λιανορρόιδι, ή λιανορρόγι, ένα γλυκό λευκό κρασί που παρασκευαζόταν από σταφύλια με μερικές ρόγες. Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του ήσαν, εναλλακτικά το ιθαγενές γουστουλίδι, που το εκθειάζει ο Γάλλος αμπελογράφος Guillon, και η ρομπόλα που είχε εισαχθεί από τους Βενετούς τον 13ο αιώνα. Το 1801 ο Saverio Scrofani, το παρομοίαζε με το Ιταλικό Piccolit, όσο και με το Ουγγαρέζικο Tokay, και το εγκωμίαζε σαν το «προτιμότερο από όλα τα ηδύποτα της Ανατολής».

Πολύ ανθεκτικό είδος κρασιού απεδείχθη το κρασί που λέγεται βερδέα ή βερντέα, που όχι μόνο επέζησε της σταφίδας, κυρίου προϊόντος του νησιού, αλλά αύξησε την δημοτικότητά του και παραμένει έως και σήμερα το σπουδαιότερο κρασί του νησιού.

Σήμερα η συγκομιδή και η οινοποίηση των διαφόρων λευκών ποικιλιών γίνεται κατά τα μέσα Σεπτεμβρίου. Οι ποικιλίες που συνηθέστερα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της Βερντέα είναι: ρομπόλα, παύλος, σκιαδόπουλος, γουστουλίδι, pinot gris, ασπρούδι, αρετή.

Ο επισκέπτης σε κάθε παραδοσιακό ταβερνάκι του νησιού θα γευτεί τις τοπικές γαστρονομικές σπεσιαλιτέ, συνοδεύοντας τες με τα ντόπια κρασιά.

Γλυκά
Η Ζάκυνθος είναι κι η πατρίδα του μαντολάτου. Είναι πολύ αγνό και γίνεται από ασπράδι αυγού, καβουρδισμένα αμύγδαλα, μέλι ή ζάχαρη. Τα παλιά χρόνια πουλούσαν πολύ φτηνά τους κρόκους, που περίσσευαν από τα αβγά του μαντολάτου, για μαγιονέζα, αβγολέμονο και για γλυκίσματα.

Το παστέλι της Ζακύνθου είναι ονομαστό ως ένα από τα καλύτερα. (Το παστέλι είναι, βεβαίως, αρχαίο ελληνικό γλύκισμα που γίνεται από σουσάμι, μέλι και αμύγδαλα.) Γνωστές είναι και οι Ζακυνθινές Μάντολες (αμύγδαλο και μέλι). Η Ζακυνθινή Φρυγανιά είναι ένα γλυκό που είναι καλοκαιρινό και δροσερό.

Η φυτούρα (ή φριτούρα κατά το λεξικό του Λεωνίδα Ζώη), δεν είναι τίποτα άλλο από μια πηχτή κρέμα που φτιάχνεται από σιμιγδάλι και νερό. Στη συνέχεια καλουπώνεται σε ταψί, κρυώνει, κόβεται σε μπακλαβαδωτά κομμάτια, τηγανίζεται και πασπαλίζεται με κανελλοζάχαρη. Η εξωτερική κρούστα είναι και αυτή που απογειώνει το γλυκό γιατί είναι τραγανή με έντονη τη γεύση της κανέλλας.

Ψωμιά
Το «φτάζυμο», είναι ένα άλλο είδος ψωμιού που οι χωρικοί της Ζακύνθου κάνουν στα σπίτια τους, σε ειδικές εορτές.

Το χριστόψωμο είναι ένα πολύ ωραίο ψωμί που οι Ζακυνθινοί κάνουν τα Χριστούγεννα, έχει το σχήμα του ιταλικού «πανετόνε», αλλά έχει περισσότερα μπαχαρικά, μαύρες σταφίδες, σουλτανίνες και ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, κουκουνάρια, καρύδια).

Από το ίδιο υλικό φτιάχνουν και μια κουλούρα που κόβεται από κάθε οικογένεια το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Στην κουλούρα βάζουν ένα νόμισμα για τον τυχερό της χρονιάς.

Galaxy Beach Resort

Τ.Θ. 191, Λαγανάς, 29100, Ζάκυνθος βρείτε μας στο χάρτη

Τηλ. +30 26950 51171 | Fax: +30 26950 51177 | Email: galaxyhotel@zhg.gr

Espa Banner

WEB CHECKIN